ابن باقلانی

ابن باقلانی . [ اِ ن ُ ق ِ ] (اِخ ) محمدبن طیب بن محمد بصری . وفات 403 هَ .ق . متکلم اشعری . پدر یا جدش چنانکه شهرت او دلالت دارد باقلافروش بوده و خود او در علم کلام فائق آمده و در سایر علوم ادبی ید طولی داشته . او در بغداد متوطن بود و کرّتی ازطرف عضدالدوله بسفارت روم رفت . از کتب او کتاب اعجازالقرآن معروف است . و با اینکه شهرت او را ابن باقلانی نوشته اند ولیکن معروف به باقلانی بدون «ابن » است .