ابن ثمنه
لغتنامه دهخدا
ابن ثمنه . [ اِ ن ُ ث ُ ن َ ] (اِخ ) از امرای مسلمین در جزیره ٔ صقلیه در اواسط قرن پنجم هجری . او از قُوّاد جیش بوده و فرزند ابن اکحل امیر سابق آن جزیره رابقتل آورده و خود مستقل گشت و خویشتن را قادر باﷲ نامید و با مساعدت بعض ملوک نصاری چندی حکومت راند.
