ابن جزری

ابن جزری . [ اِ ن ُ ج َ زَ ] (اِخ ) شمس الدین ابوالخیر محمدبن محمد. متکلم و عالم بقراآت (751 -833 هَ .ق .). مولد او دمشق . برای فراگرفتن و تکمیل علوم خود دو بار بقاهره سفر کرده و در سال 798 قاضی دمشق گردیده است . تیمور لنگ او را بسمرقند فرستاد و در آنجا صحبت میرسید شریف را دریافت . و پس از فوت امیرتیمور بخراسان و هرات و یزد و اصفهان و شیراز سفر کرد، مدتی قاضی شیراز بود و سپس ببصره و از آنجا بمکه و مدینه رفت و مدتها در این دو شهر ببود و باز بشیراز شدو بهمین شهر درگذشت . کتب و رسائل بسیار بنظم و نثر دارد، بیشتر در تجوید و قرائت و منظومه ای در هیئت .