ابن جماعه

ابن جماعه . [ اِ ن ُ ج َ ع َ ] (اِخ ) چند تن از دانشمندان عرب از یک خاندان بدین نام معروفند: 1 - بدرالدین ابوعبداﷲ محمدبن ابراهیم کنانی فقیه (639-733 هَ .ق .). او مدتی قاضی القضاة بیت المقدس و چندی قاضی القضاة قاهره و وقتی قاضی القضاة دمشق بوده است . مهمترین کتب او تحریرالاحکام است . 2 - ابوعمر عبدالعزیز عزالدین فرزند ابن جماعه ٔ مذکور (649 -767 هَ .ق .). او نیز مانند پدر قاضی مصر یا شام بوده است . 3 - ابراهیم بن عبدالرحیم نواده ٔ بدرالدین مذکور (725-790 هَ .ق .). او در سال 773قاضی مصر و مدرس صالحیه بوده و در سنه ٔ 774 به بیت المقدس رفته و باز در 781 قاضی مصر و در 785 بقضای دمشق منصوب گردیده است . 4 - ابوعبداﷲ محمدبن ابی بکر نواده ٔ عزالدین طبیب . او در قاهره طبیب و مدرس فلسفه بود و بدانجا بمرض وبا درگذشت . شرحی بر منظومه ٔ موسوم به بدءالأمالی نوشته است (759-819 هَ .ق .). و از این دوده است عمادبن جماعه که بسعایت او شهید اول محمدبن مکی در حظیرةالقدس به سال 786 مقتول و مصلوب شد.