ابن خیرونلغتنامه دهخداابن خیرون . [ اِ ن ُخ َ ] (اِخ ) ابوالفضل احمدبن حسن بن احمدبن خیرون بغدادی ابن باقلانی . محدث . ابوبکر خطیب صاحب تاریخ بغدادو ابن سکره و گروهی دیگر از محدثین از او روایت دارند. وفات او در 488 هَ .ق . بهشتادوچهارسالگی بود.