ابن زهره

ابن زهره . [ اِ ن ُ زُ رَ ] (اِخ ) سیدعزالدین ابوالمکارم حمزةبن علی بن ابی المحاسن زهره ٔ حلبی . معروفترین دانشمند خاندان بنی زهره ، فقیه شیعی . استادابن ادریس و شاذان بن جبرئیل . او را کتب بسیار است ، ازجمله : غنیةالنزوع الی علمَی الاصول و الفروع . قبس الانوار. کتاب النکت در نحو و مقالات و رسائل مختلفه (511-585 هَ .ق .). برادر ابوالمکارم موسوم به عبداﷲ ابوالقاسم نیز تصانیف کثیره داشت ، از آنجمله : الغنیة عن الحجج و الادلّه که بین فقها معروف است و از آن بسیار نقل کنند و کتاب تجرید و تبیین المحجه و غیر آن .