ابن سراقهلغتنامه دهخداابن سراقه . [اِ ن ُ س ُ ق َ ] (اِخ ) ابوعبداﷲ محی الدین محمدبن محمدبن محمد انصاری شاطبی (572- 662 هَ .ق .). از علمای اندلس . در حدیث و ادب شهرت داشت و شعر نیکو میگفت . وفات او بقاهره بوده است .
