ابن عمر

ابن عمر. [ اِ ن ُ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابوعبدالرحمن یعقوب مغربی . از رجال دولت بنی حفص و حاجب ابوالبقا خالدبن ابی زکریا بود و ابن عمر برای ابوبکر برادر ابوالبقا در شهر قسنطینه بیعت گرفت و او در اوائل مائه ٔ هشتم هجری در تونس و جزائر و طرابلس غرب مصدر و منشاء وقائع سیاسی بسیاری گردید و به سال 719 هَ .ق . وفات کرد.