ابن قولویه

ابن قولویه . [ اِ ن ُی َ / ل ِ وَی ْه ْ ] (اِخ ) ابوالقاسم جعفربن محمدبن موسی بن قولویه ِ قمی بغدادی . محدث شیعی ، شاگرد ابوجعفر کلینی و استاد مفید. در فهرست نجاشی نام مؤلَّفات کثیره ٔ او آمده ، و از آن جمله است کامل الزیاره . وفات او به سال 368 هَ .ق . در بغداد و مدفن او بکاظمین است . و گاه کنیت ابن قولویه بر پدر صاحب ترجمه محمدبن موسی اطلاق شود. او نیز محدث و تلمیذ سعدبن عبداﷲ اشعری و استاد کشی صاحب رجال است و تربت او بقم باشد.