ابن معمرلغتنامه دهخداابن معمر. [ اِ ن ُ م ُ ع َم ْ م َ / م َ م َ ] (اِخ ) ابوالحسین ابن معمرالکوفی . از فقهای شیعه . از اوست : کتاب قرب الاسناد.