ابواسحاق حفصی
لغت‌نامه دهخدا
ابواسحاق حفصی . [ اَ اِ ق ِ ح َ ] (اِخ ) ابراهیم بن ابی زکریا یحیی . چهارمین سلطان از سلسله ٔ بنی حفص . او از سال 678 هَ . ق . تا 681 هَ . ق . در تونس حکم راند و در این سال مردی موسوم به احمدبن ابی عماره ٔ دعی فتنه ای برانگیخت و ابواسحاق بگریخت و در ربیعالاول سال 683 در بجایه بقتل رسید.
