ابوالحسن

ابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) رزین بن معاویةبن عمار العبدری امام الحرمین سرقسطی اندلسی . او در مائه ٔ پنجم هجری میزیست واو راست کتاب الجمع بین الصحاح الستة و صاحب روضات گوید که از صاحب جامعالاصول نقل کنند که او در ذیل ترجمه ٔ حدیث ابوهریره (ان ّ اﷲ عزّ و جل یبعث لهذه الامة علی رأس کُل ّ ماءة سنة من یجدد لها دینها) پس از آنکه مجددین رأس مائه ٔ اول تا چهارم را برشمرده گفته است تازه کنندگان دین در مائه ٔ پنجم از فقها امام ابوحامد غزالی و از محدثین عبدری و از قراء قلانسی است .