ابوالحسنلغتنامه دهخداابوالحسن . [ اَ بُل ْ ح َ س َ ] (اِخ ) علی بن عیسی بن فرج بن صالح ربعی ، منعوت به ابن الاخت ، ملقب به کمال الدین شیرازی نحوی شارح ایضاح . وی شاگرد ابوعلی فارسی است . مولد او به سال 328 هَ . ق . و وفات به 420.
