ابوالصلاح
لغت‌نامه دهخدا
ابوالصلاح . [ اَ بُص ْ ص َ ] (اِخ ) تقی الدّین بن نجم الدّین بن عبیداﷲ حلبی فقیه شیعی در نیمه ٔ اول مائه ٔ پنجم هَ . ق . وی از شاگردان ابوجعفر طوسی و سیّد مرتضی است و از دست سیّد در حلب نیابت داشت و از اینرو او را خلیفةالمرتضی گفتندی . او راست : کتاب کافی در فقه . و کتاب تقریب المعارف . کتاب اشارةالسبق الی معرفةالحق در اصول دین .
