ابوالعباس

ابوالعباس . [ اَ بُل ْ ع َب ْ با ] (اِخ ) ابن عطاء احمدبن محمدبن سهل بن عطاء الاَّدمی . یکی از شیوخ صوفیه و مشاهیر زهاد. گویند او به شبانروزی بیش از دو ساعت نخفتی . و هر بیست وچهار ساعت یکبار ختم قرآن کردی . و نیز ختمی آغازیدبه قصد فهم و استنباط که چهارده سال بکشید و هنوز بیش از نیم آن بر جای بود که درگذشت در ذیقعده ٔ سال 309 هَ . ق . رجوع به صفةالصفوة ج 2 ص 251 چ دکن شود.