ابوالعرابلغتنامه دهخداابوالعراب . [ اَ بُل ْ ع ُ ] (اِخ ) عم ّ پدر العزیز باﷲ ابومنصور نزاربن المعز لدین اﷲ. و او با عزیز بیعت کرد.
