ابوالفتح

ابوالفتح .[ اَ بُل ْ ف َ ] (اِخ ) سهل بن احمدبن علی ارغیانی نیشابوری فقیه شافعی صوفی . او در اول بمرو نزد ابوعلی سبخی به استفادت علوم پرداخت و سپس نزد قاضی حسین بن محمد مروروذی کسب دانش کرد و از ابوبکر بیهقی و ناصر مروروذی و عبدالغفاربن اسماعیل بن عبدالغافر فارسی صاحب کتاب مجمعالغرائب استماع حدیث کرد سپس به نیشابورشد و در محضر امام الحرمین ابوالمعالی جوینی بتکمیل دانش پرداخت و پس از آن قضای ارغیان بدو مفوض شد و آنگاه که بزیارت خانه رفت در عراق و حجاز و جبال درک صحبت مشایخ حدیث کرد و دربازگشت از مکه شیخ حسن سمنانی یکی از شیوخ متصوفه را بدید و در اثر صحبت او امرقضا رها کرد و انزوا گزید و از مال خویش سرائی محقرصوفیان را کرد و هم بدان خانه به تصنیف و عبادت بقیت عمر بگذاشت و در مستهل محرم 499 هَ . ق . درگذشت .