ابوالفضل

ابوالفضل . [ اَ بُل ْ ف َ ] (اِخ ) احمدبن عبدالسیّدبن علی . معروف به ابن اشقر نحوی . از مردم قطیعه ٔ باب الأزج بغداد. ابوعبدبن الدبیثی در ذیل خود بر تاریخ سمعانی ذکر او آورده است و گوید: وی ادیبی فاضل بود و تلمذ ابی زکریا یحیی بن علی خطیب تبریزی میکرد تا زمانی که در فن خویش براعت یافت و آنگاه که بزاد برآمده بود از ابی الفضل محمدبن ناصر السلامی اخذ حدیث کرد. رجوع به معجم الأدباء چ مارگلیوت ج 1 ص 217 شود.