ابوبشرلغتنامه دهخداابوبشر. [ اَ بو ؟ ] (اِخ ) احمدبن ابراهیم بن احمد العمی . او بعد از 350 هَ . ق . وفات کرد و از شاگردان جلودی و یکی از علمای شیعه است و کتاب محن الانبیاء و الاوصیاء و الاولیاء از اوست . (ابن الندیم ).
