ابوبکربن عمرلغتنامه دهخداابوبکربن عمر. [ اَ بو ب َ رِ ن ِ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن ابراهیم بن دعاس ، و نام او کنیت اوست . ادیبی شاعر. او در اول نزد سلطان مظفر مقرب بود، سپس او را به زبید نفی کرد و وی به سال 676 هَ . ق . در آنجا درگذشت .
