ابوجعفرلغتنامه دهخداابوجعفر. [ اَ ج َ ف َ ] (اِخ ) احمدبن عبیدبن ناصح بن بلنجر نحوی ، معروف به ابوعصیده . وفات او به سال 273 یا 278 هَ . ق . بوده است .
