ابوجعفرلغتنامه دهخداابوجعفر. [ اَ ج َ ف َ ] (اِخ ) احمدبن محمدبن سلامةبن عبدالملک طحاوی فقیه حنفی ، خواهرزاده ٔ مزنی . ولادت او229 هَ . ق . و وفات به مصر در سنه ٔ 321 بوده است . اوراست : کتاب تاریخ کبیر. کتاب احکام القرآن و غیره .
