ابوحامد دوستانلغتنامه دهخداابوحامد دوستان . [ اَ م ِ دِ ] (اِخ ) یکی از مشایخ متصوفه بمائه ٔ چهارم هجری ، معاصر با خواجه عبداﷲ انصاری . او در مرو میزیست و علت شهرت او بدوستان آن بود که وی پیوسته در طی سخن گفتی دوستان چنین و چنان کنند.
