ابوذؤیب

ابوذؤیب .[ اَ ذُ ءَ ] (اِخ ) خویلدبن خالدبن محرز یا خالدبن خویلد صاحبی ، ملقب به قطیل . شاعر مخضرمی هذلی . او رادر مدح رسول صلوات اﷲعلیه قصائدی و در رحلت آن حضرت مرثیه ای است و صاحب دیوان است . شهادت او در سال 26 یا 27 هَ . ق . در یکی از محاربات روم یا افریقیه بوده است و قصیده ٔ او در رثاء پنج فرزند خویش که به یک سال در طاعون مصر هلاک شدند معروف و بسی جانگداز است .