ابوزیان

ابوزیان . [ اَزَی ْ یا ] (اِخ ) محمدبن عثمان بن ابی تاشفین بن ابی حموبن ابی سعید عثمان بن یغمراسن . او به امر ابوسالم ابراهیم پادشاه مرینی که بدان زمان بر تلمسان مستولی بوددر سوم رجب سال 761 هَ . ق . بر اریکه ٔ سلطنت تلمسان نشست ، لکن در سنه ٔ 762 آنگاه که پادشاه مرینی سرگرم فرونشاندن طغیانهای حادثه ای در مغرب بود ابوحمو موسی وقت را مساعد یافت و پسرعم خویش محمدبن عثمان را از تلمسان براند و زمام حکومت آنجا را به دست گرفت .