ابوسعید

ابوسعید. [ اَ س َ ] (اِخ ) رستمی . شاعر مشهوراصفهانی معاصر صاحب بن عبّاد و او بعربی شعر می گفته است و قطعه ٔ ذیل در توصیف پادشاهان ایران از اوست :
بها لیل غر من ذوابة فارس
اذا انتسبوا لامن عرینة او عکل
هم راضةالدنیا و ساسة اهلها
اذا افتخروا لاراضة الشاة والابل
محلهم عال علی السبعةالعلی
و عالمهم موف علی العالم الکلی
اذا انت رتبت الملوک وجدتهم
هم الاسم و الباقون من حیّزالفعل
مسامیح عندالعسر والیسر لاتنی
مراجلهم فی کل احوالهم تغلی
و لم یغلقوا ابوابهم دون ضیفهم
و لاشتموا خدّامهم ساعة الاکل
و لاشدّدوا دون العفاة حجابهم
و قالوالباغی الخیر نحن علی شغل .
رجوع به یتیمه ٔ ثعالبی شود.