ابوسعید

ابوسعید. [ اَ س َ ](اِخ ) حسن بن احمدبن یزیدبن عیسی بن فضل فارسی اصطخری . یکی از ائمه ٔ فقهای مذهب شافعی . مولد او به سال 244 هَ . ق . او قضاء قم داشت و سپس حسبه ٔ بغداد بوی مفوّض گشت و مقتدر خلیفه او را قضاوت سجستان داد و او بیشتر مناکحات مردم سیستان بی دستوری و اجازت اولیاء یافت و از این رو به ابطال تمامت آنها حکم کرد. اصطخری مردی متّقی و ورع و صاحب تألیفات است و از جمله ٔمؤلفات اوست : کتاب الأقضیه . وفات وی به سال 328 هَ. ق . بوده است . و رجوع به حسن بن ابی الحسن ... شود.