ابوسعید

ابوسعید. [ اَ س َ ] (اِخ ) ابن فخرالدین عبدالعزیز کوفی . ملقّب به برهان الدین یکی از کبار علمای خراسان . او از دست سلطان شاه در 581 هَ . ق . قضا و شیخ الاسلامی شادیاخ داشت و منگلی بیک آن عالم ربّانی را بکشت و چون سلطان شاه بار دیگر شادیاخ را مسخر کرد منگلی بیک را به فخرالدین پسر ابوسعید سپرد تا او وی را بقصاص پدر بقتل رسانید. رجوع به حبط ج 1 ص 422 و 423 شود.