ابوصباح

ابوصباح . [ اَ ص َ ] (اِخ ) کنانی عبدی . ابراهیم بن نعیمم . در کوفه میزیست بمحله ٔ بنی کنانه و از این روی او را کنانی گفتند و از آل کنانه نیست و منسوب به بنی عبدالقیس است او یکی از روات امامیه وثقه است وی راکتابی است که از او جماعتی روایت کرده اند. و از اصحاب حضرت ابوجعفر محمّدبن علی زین العابدین و امام ابوعبداﷲ جعفر صادق و امام ابوابراهیم موسی الکاظم بوده است و حضرت صادق علیه السلام او را لقب ((میزان لاعین له )) داده و شیخ مفید و علامه ٔ حلّی و شیخ طوسی او را به صدق لهجه ستوده اند.