ابوعبدا

ابوعبدا. [ اَ ع َ دِل ْ لاه ] (اِخ ) محمدبن حسان بسری . یکی ازشیوخ تصوف در مائه ٔ سوم هجری . درک صحبت ابوتراب نخشبی کرده است و شیخ ابوعبداﷲبن جلاء خدمت او دریافته است و او از سعیدبن منصور خراسانی و عبدالغفاربن نجیح و آدم بن ابی ایاس و ابوصفوان قاسم بن یزید و از ابن نافع ارسوفی و عمروبن عبداﷲبن صفوان روایت کند و از او ابراهیم بن عبدالرحمن بن عبدالملک بن مروان دمشقی و محمدبن عثمان اذرعی و ابوبکر محمدبن عمار اسدی و ابوزرعة عبدالرحمن بن واصل و دیگران روایت کنند و بسر قریه ای است از اعمال حوران دمشق و مولد او آن قریه بود و سپس بدمشق شد و تا گاه مرگ بدانجا ببود و هم بدانجا مدفون است . رجوع به نامه ٔ دانشوران ج 3 ص 55 شود.