ابوعلی

ابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) ماجدبن هاشم بن علی بن مرتضی بن علی بن ماجد الحسینی الامامی الجد حفصی الهجری . معروف بسید بحرینی . محدث شیعی . از مشایخ ملامحسن فیض کاشانی . او سیدی محقق و مدقق و شاعر و ادیب و در جودت تصنیف کم نظیر است و اشعار و خطبی بلیغ دارد و او را مصنفاتی است و از جمله : کتاب سلاسل الحدید و رسالة الیوسفیه و رساله ای در مقدمه ٔ واجب . وفات او بشیراز به سال 1028 هَ . ق . بود و مدفن وی در مشهد امام زاده سید احمد معروف بشاه چراغ است . و از شاگردان اوست شیخ محمدبن حسن رجب مقابی رویسی و میان او و شیخ بهاءالدین محمد عاملی مودت بود و شیخ بهاءالدین سید را می ستود.