ابوعلیلغتنامه دهخداابوعلی . [ اَ ع َ ] (اِخ ) احمدبن محمدبن حسن اصفهانی . معروف بامام مرزوقی . ادیب و شاعر شیعی . شاگرد ابوعلی فارسی . وفات 421 هَ . ق . و رجوع به احمدبن محمد مرزوقی شود.