ابوعمر

ابوعمر. [ اَ ع ُ م َ ] (اِخ ) ابن عات . احمدبن هارون نقری . ادیب و مورخ اندلسی شاطبی . استاد ادب و حدیث . مولداو بشاطبه در سال 542 هَ . ق . بود. وی سفری بمشرق کرد و هم بزیارت خانه شد و بموطن خویش بازگشت . او راست : النزهة بشیوح الوجهة. ریحانةالنفس . راحةالانفس فی ذکر شیوخ الأندلس . و در وقعه ٔ عقاب (جنگی میان مسلمین و ترسایان ) ابوعمر ناپدید شد و کس از او خبر نداد.