ابوغریب
لغتنامه دهخدا
ابوغریب . [ اَ غ َ ] (اِخ ) اصفهانی . از مشایخ طریقت تصوف است و در اواخر مائه ٔ سیم و اوائل مائه ٔ چهارم میزیست و صحبت ابوعبداﷲبن خفیف دریافت و ابن خفیف ذکر وی در کتاب خود آورده است . و او را حلولی میخواندند. و در طرطوس درگذشت .
