ابوقحافه
لغت‌نامه دهخدا
ابوقحافه . [ اَ ق ُ ف َ ] (اِخ ) عثمان بن عامربن عمرو تیمی صاحبی والد صدّیق . او پدر ابی بکر خلیفه ٔ اول است و در فتح مکه مسلمانی پذیرفت و وی را نزد رسول صلوات اﷲ علیه بردند و موی سر همه سپید داشت و رسول فرمود شیخ را در خانه بایستی داشتن تا ما بزیارت او رفتیمی . وی چند ماه پس از مرگ پسر خویش ابی بکر در سال سیزدهم یا چهاردهم از هجرت به نودوهفت یا نودونه سالگی درگذشت .
