ابیهلغتنامه دهخداابیه . [ اَ بی ی َ ] (ع ص ) تأنیث اَبی . سرکش (زن ). زن که زود تن درندهد. || زنی که ناخوش دارد آب را. || زنی که خواهش طعام شب نداشته باشد. || ناقه که فحل دیده و آبستن نشده است .
