اثجاملغتنامه دهخدااثجام . [ اِ ] (ع مص ) همیشگی گرفتن . || پیوسته باریدن . (زوزنی ). پیوسته شدن باران . (تاج المصادر): اثجم المطر؛ کَثُرَ و دام َ. (منتهی الارب ). || اثجمت السماء؛ زود بارید و دوام گرفت .
