اثیرة

اثیرة. [ اَ رَ ] (ع ص ) ستور که نشان بزرگ کند در زمین به سُم . (منتهی الارب ). آن ستور که چون برود زمین نشان شود از سم وی . (مهذب الاسماء).
- دابةٌ اثیرة ؛ ای عظیمةالاثر. (معجم البلدان ).
|| مؤنث اثیر. فعیل بمعنی مفعول ، ای مأثورة، تؤثر علی غیرها؛ ای یستخص بها و یستبد.