اجادة

اجادة. [ اِ دَ ] (ع مص ) جیّد گردانیدن . || نیک گفتن . (منتهی الارب ). نیک گفتاری . || نیک کردن . (مجمل اللغة). نیک کرداری . || چیزی جیّد آوردن . (منتهی الارب ). || اجاده درهماً؛ بخشید او را درم . || اجاد الرجل ُ؛ خداوندِ اسب ِ نیکورو گردید. (منتهی الارب ). خداوند ستور نیک شدن . (تاج المصادر). || اجاد بالولد؛ پسر جواد زاد. (منتهی الارب ). || نقد نیک فرا کسی کردن . (مجمل اللغة): اجاده النقد؛ داد او را نقد سره . (منتهی الارب ). || اُجیدت الارض (مجهولاً)؛ بارید باران نیکو بر زمین . (منتهی الارب ).