اجداء

اجداء. [ اِ ] (ع مص ) عطا یافتن . (تاج المصادر). رسیدن بعطا. (منتهی الارب ). || بخشش کردن . عطاکردن : اجدی علیه . (منتهی الارب ). عطا دادن . (تاج المصادر). عطیه دادن . || مایجدی هذا عنک ؛ ای مایُغنیک . (منتهی الارب ). کفایت کردن . بی نیاز کردن . || منفعت رسانیدن . سود رسانیدن . || اِجداء جُرح ؛ روان گردیدن زخم . سر بازکردن جراحت .