اجذاء

اجذاء. [ اِ ] (ع مص ) استادن . راست ایستادن . برجای ایستاده شدن : مثل الاُرزة المجذیة علی الأرض ؛ ای الثابتة. (منتهی الارب ). || اجذاء حجر؛ ایستاده کردن و پیش افکندن سنگ را. || اجذاء فصیل ؛ پیه ناک گردیدن کوهان شتربچه . || بازداشتن . (منتهی الارب ). مثل || سنگ برداشتن .