اجزللغتنامه دهخدااجزل . [ اَ زَ ] (ع ص ) شتری که دوشش ریش بود.(منتهی الارب ). که سردوشش ریش بود. (تاج المصادر). شتری که کوهانش ریش شود و از آن موضع استخوانش بیرون آید و آن موضع مغاک ماند. مؤنث : جَزْلاء. ج ، جُزْل .
