اجشلغتنامه دهخدااجش . [ اَ ج َش ش ] (ع ص ) درشت آواز از مردم و اسپ و جز آن . (منتهی الارب ).بلندآواز. (مهذب الاسماء) (زوزنی ) (تاج المصادر). || یکی از آوازهای درشت و گران که از خیشوم برآرند و بدان لحن سازند. (منتهی الارب ). بانگ بلند.
