اجفاء

اجفاء. [ اِ ] (ع مص ) کفک انداختن رود و دیگ و جز آن . (منتهی الارب ). کف افکندن دیگ و سیل . (تاج المصادر). || اجفاء باب ؛ بستن در. (منتهی الارب ). || اجفاء ماشیه ؛ مانده گردانیدن دواب را و چریدن ندادن . (منتهی الارب ). || اجفاءالبلاد؛ بی خیر گردیدن آن . || اجفاء سرج ؛ برداشتن زین از پشت اسب . (منتهی الارب ). زین و مانند آن از پشت چهارپای برداشتن . (تاج المصادر). || دور کردن .