احتلاط

احتلاط. [ اِ ت ِ ] (ع مص ) غضب . خشم گرفتن . || ستهیدن . (منتهی الارب ). || سوگند یاد کردن . (منتهی الارب ). || شتابی کردن . || تافته و بی قرار گردیدن . (منتهی الارب ).