احجارلغتنامه دهخدااحجار. [ اَ ] (ع اِ) ج ِ حَجَر. سنگها : در میان منابت اشجار و مساقط احجار پی او بگرفت . (ترجمه ٔ تاریخ یمینی ). || ج ِ حِجر.