احجنلغتنامه دهخدااحجن . [ اَ ج َ ] (ع ص ) کژ. (زوزنی ). کج :صقرٌ احجن المخالب ؛ چرغی کژچنگال . || کوزپشت . کوژ. (تاج المصادر). قوزپشت . کوز. || کج بینی . خفته بینی . || چیز کج شده . || مرغول و فروهشته موی : شعر احجن . (منتهی الارب ).
