احدیةالجمعلغتنامه دهخدااحدیةالجمع. [ اَ ح َ دی ی َ تُل ْ ج َ ] (ع اِ مرکب ) یعنی آنکه کثرت با وی منافات ندارد. (تعریفات جرجانی ). رجوع به احدیةالکثر شود.
