احرس

احرس . [ اَ رَ ] (ع ص ) قدیم . کهنه . (منتهی الارب ). || آنکه از هیچکس نترسد. || (ن تف ) نعت تفضیلی از حراست .
- امثال :
احرس من الأجل .
احرس من کلب . (مجمع الأمثال میدانی ).