احمدشاه قاجار

احمدشاه قاجار. [ اَ م َ هَِ ] (اِخ ) پسر محمدعلی شاه قاجار و ملکه ٔ جهان دختر نایب السلطنه کامران میرزا پسر ناصرالدین شاه است . او آخرین پادشاه سلسله ٔ قاجاریه بود. مولد 27 شعبان 1314 هَ . ق . به تبریز. او در دوازده سالگی پس از خلع محمدعلی شاه بمقام سلطنت رسید و بعلت صغر سن ، مجلس شورای ملی عضدالملک را بسمت نیابت سلطنت او انتخاب کرد و پس از مرگ عضدالملک ابوالقاسم خان ناصرالملک این سمت یافت . ضعف دولت ایران در این وقت و انقلاب روسیه بانگلستان فرصت داد که قراردادی با وثوق الدوله از سنخ آن قراردادها که همیشه دولت انگلیس با دول مشرق بسته و استقلال و تمامیت آنان را از میان برده است ، منعقد کرد. مقاومت این پادشاه جوان در مقابل انگلیس و نپذیرفتن این قرارداد امریست که ملت ایران هیچ وقت آنرا فراموش نخواهد کرد. لکن این پادشاه با همه ٔ وطن پرستی و نیکوسیرتی بستگی و علقه ای بسلطنت نداشت و طبعاً مایل باعتزال و کناره گیری بود و با اینکه بعض از قبایل و عشایر ایران و قسمت عمده ٔ رجال و علماء و اعیان مملکت طرفدار او بودند مقاومتی در مقابل نشان نداد. بنابراین در سیزدهم ربیعالاَّخر سال 1344 هَ . ق . هنگامی که دراروپا بود خلع شد. و بدانجا ببود تا در 1307 هَ . ش . پس از بیماری طویل در بیمارستان نویی پاریس درگذشت و جسد او را بنابر وصیت خود او بعتبات عالیات نقل کردند. رجوع بکتاب زندگانی احمدشاه تألیف مکی شود.